هشدار: فقط کسانی روی لینک زیر کلیک کنند که می خواهند زندگی شان را تغییر دهند!
چگونه با هنر زن بودن، قربانی زندگی نشدم؟
قسمت اول : نحوه روبرو شدن با مشکلات و چالش ها در زندگی زناشویی
در این ویدئو قصد دارم به شما یاد بدم، که چگونه با هنر زن بودن، قربانی زندگی خودم نشدم.
در این قسمت (قسمت اول) یاد می گیرید که چگونه با مشکلات در زندگی زناشوییتان مواجه شوید و این مشکلات را تبدیل به مسائل و مسائل را حل کنید.
بارها شده که همسرتان بین شما و شخص سوم دیگر تبعیض قائل شده گله و شکایت کرده اید؟
بارها تلاش کردید که زندگیتان را تغییر دهید، منتهی باز تلاشتان نتیجه نداده؟
بارها شده ...
شاید بد نباشد از نتیجه ای که خودم از این موضوع گرفتم با شما صحبت کنم:
من هم مثل شما در زندگی زناشویی خودم با چالش هایی روبرو شدم که تنها چیزی که باعث شده است از این چالش ها عبور کنم، یادگیری آموزه های هنر زن بودن بوده است.
در این ویدئو فرمولی که خودم از آن استفاده کردم را با شما به اشتراک می گذارم.
با من در این ویدئو همراه باشید، و پس از دیدن ویدئو شما میتوانید سوالات یا مشکلاتتون را در قسمت نظرات درج کنید و من به این سوالات پاسخ خواهم داد.
سایت جدید راه اندازی شده و میتوانید در سایت جدید از خدمات آموزشی بیشتری بهره ببرید
با عرض سلام و احترام و تشکر از زحمات سرکار عالی و مطالب مفید و ارزنده ای که به ما آموزش میدهید. من 10 سال است که ازدواج کرده‌ام، از ابتدا، زمانیکه بعد از مراسم عروسی وارد خانه خود شدیم، احساسات همسرم نسبت به من تغییر کرد و رفته رفته سردتر شدند. در ابتدا بسیاری از نکات را در مورد درک همسرم نمیدانستم و اشتباهاتی نیز داشتم. اما بعدا با مطالعه کتاب و مراجعه به مشاورین، سعی در اصلاح رفتار خود نمودم. با توجه به 2 الی 3 بار مراجعه با هم نزد مشاور، متوجه شدیم همسرم افسردگی دارند. بابت افسردگیشان ایشان دو الی 3باز به پزشک مراجعه کردند ولی هیچ وقت داروهایی که باید مصرف کنند را مصرف نمیکنند و پیگیری روند درمانشان را انجام نمیدهند. چهار سال است که با هم هیچ رابطه ی جنسی نداریم،نسبت به من بسیار سرد است و سالها است که طلاق عاطفی بین ما اتفاق افتاده است، من نیز افسرده شده ام و دیگر در کنار او زندگی کردن برایم ناراحت کننده است. نقطه مشترکی با هم نداریم. و هیچوقت حالمان در کنار یکدیگر خوب نیست. نزد مشاوره های زیادی رفتم و گفتند یا باید ایشان را اینگونه بپذیری یا جدا شوید؟ من تصمیم به جدایی دارم، اما دوست دارم نظر سرکار عالی را بدانم.
من و همسرم چند سال با هم دوست بوديم و الان 88 ماهه كه ازدواج كرديم.همسرم توي چند ماه اخير به شدت عوض شده هيچ چيز رابطه شبيه قبل نيست هرچقدر بيشتر محبت و درك ميكنم اون سردتر حتي واسه رابطه،قبلا لحن صحبتش هميشه با احترام بود ولي الان همش دستوري شده
واقعا حس ميكنم بعد از اين همه مدت دوستي و نامزدي اصلا نشناختمش و خودشو جوري ديگه اي نشون داد وقتي خونه است فقط توو حال خودشه همه رفتارهاش عادي تر شده بي مهر تر و...بارها بهش گفتم اصلا قبول نميكنه و ميگه اينجوري نيست
دچار احساس خيلي بدي هستم واقعا حس ميكنم نميتونم شرايط رو تحمل كنم.در اين شرايط بايد چه جوري رفتار كرد؟
اگه اجازه بدی شوهرت تنهایی بره گردش با دوستاش درسته یا نه؟
این وابستگی میشه که جلوش رو بگیری و اجازه ندی بره گردش مجردی؟
من خودم اجازه دادم ولی تو دودلی هستم کار درستی هست یا نه؟
ممنونم
وتشکر از راهنمایی های ارزنده تون
مردها تازمانی که خودشون حس مفید وموثربودن توی خانواده و جامعه(از نظرشغل،موقعیت اجتماعی،پول و...) نکنندزیربار مسئولیت ازدواج نمیرن با اینکه شاید دختری که توی زندگیشون هست رو از ته دل عمیقا دوست داشته باشند
چطور یک دختر با سیاست خاصی هم انگیزه رسیدن به اهداف عشقش روبهش بیشتر وموثرتر القاکنه و هم اینکه غیرمستقیم کاری کنه که اون پسر قاطعانه تصمیم بگیره که تحت هیچ شرایطی اون دختر رو ازدست نده و بدستش بیاره؟
خانم نصری من شدیدا نیاز ب راهنمایی دارم
مدتیه با همسرم ب مشکل خوردم
از ابتدا مرد خوبی بود تا زمانیکه ی ازدواج فامیلی رخ داد پسرخالم و خواهرهمسرم
اول ازدواج مادر من سر مهریه جلو رف تا تخفیف بگیره و همین موجب ناراحتی همسرم شد
و تا الان ک 3 ساله و اونا امسال جدا شدن
حالا من چ کنم با اخلاق همسرم ک اجازه رفت و امد با خانوادم نمیده ؟؟
خانواده همسرم هم هیچ کمکی نمیکنن حتی پدرش گفته ب ما ربطی نداره خودتون میدونین
من با یه آقایی دوست هستم و دوسش دارم اونم میگه دوسم داره ولی میگه فعلا فقط دوستی،وقصد ازدواج ندارم،ممنون میشم راهنمایی کنید
با يه نفر رابطه دارم قراره ازدواج كنيم ولي مدتيه هيچ محبتي ابراز نميشه از طرف ايشون ممنون ميشم راهنماييكنيد
منو همسرم مدتیه که بصورت عقد موقت با هم زندگی میکنیم چطور از همسرم بخواهم که منو با خانوادش اشنا کنه که غرورم نشکنه ؟ ( ازدواج مجدد )
دوسالی هست که با آقایی دوست هستم،اولش فقط برای دوستی بود اما الان من دوسش دارم ،اونم میگه دوسم داره اما میدونم فقط یه حس وابستگی نسبت به من داره نه دلبستگی،چند باری هم گفتم اگه واقعا دوسم داری بیا خواستگاری و اون میگه من فعلا فقط واسه دوستی میخام و قصد ازدواج ندارم،ممنون میشم راهنمایی کنید