کلوپ دانشجویان هنر زن بودن

سلام وقت بخیر من 23 سالمه با پسری آشنا شدم دوسال کوچیکتر از خودم . بعد از یکی دوماه جوری حرف میزد انگار منو برای ابد میخواد درواقع میخواست گول بزنه و منو راضی کنه ب رابطه جنسی ک آخر موفق شد . بعد از اون رابطه جواب پیام رو نمی‌داد یا زنگ نمی‌زد تا اینکه از دوستانم متوجه شدم ایشون زن داشته و من بی اطلاع وارد یه زندگی شدم روحمم خبردار نبود .خیلی ضربه سنگینی بهم زد از یه طرف منو وابسته خودش کرد و الان حضور نداره از طرفی هم دروغ گفت ک مجرده !!. الان خیلی عذاب وجدان دارم ک نکنه باید تاوان پس بدم !! نمی‌دونم مقصر کیه ؟ ممنونم میشم راهنمایی کنید ..خیلی اذیتم

سلام خانم نصری عزیزمن وهمسرم 23سالمونه ودوساله که عقدکردیم ماهردودرخانواده های مذهبی بزرگ شدیم اماخانواده هایمان ازنظرفرهنگی وسطح فکری باهم فرق دارند من دریک خانواده ی فرهنگی بزرگ شدم وهمسرم دریک خانواده ی بازاری.درآمدخانواده ی همسرمن چندبرابردرآمدخانواده منه وحدوداماهیانه20میلیون درآمددارندامادرخرج کردن تقریبابرابرهستندوانهاصرفابرای اموری که برای خودشان اهمیت داردمثل کاروخوراکشان خرج می کنندواصلابه نیازهاوتوقعات وعقایدمن وهمسرم اهمیت نمی دهندالبته من دوبرادرشوهرمجرددارم که مثل همسرمن مذهبی نیستندوچارچوب هایی که همسرمن رعایت می کندبرای انهامهم نیست وپدرومادرهمسرم صرفابه این بهانه که نکنه بچه هامون ازدست برن همه ی شرایط روبرای اون دوتافراهم می کنن درصورتی که نیازها وخواسته های همسرمن جزءنیازهای اساسی زندگیه اماخواسته های اونها صرفاجنبه ی تجملاتی داره.
ماسرقضیه ی مسکن باخانواده ی همسرم به مشکل خوردیم تقریبایک سال پیش بعدازطرح مسئله ی مسکن ابتداخانواده همسرم به من وخانواده ام گفتن که اصلا تهیه ی مسکن به عهده ی مانیست وخودپسربایدهروقت توانست آن رافراهم کنداوبایدازصفرشروع کندتاقدرزندگی رابداندهمانطورکه ماازصفرشروع کردیم وبه اینجارسیدیم(البته شوهرمن به شدت اهل کاره)واین درصورتی است که خودآنهادرخواستگاری می گفتندماازفرزندانمان حمایت می کنیم وبرای آنهامسکن خوبی فراهم می کنیم.
هپسر من با دو برادرش زیردست پدرش کار میکندو پدرش ماهیانه 2 میلیون به او حقوق میدهد که آن هم صرفا درمقابل کاریست که همسرم انجام میدهد
بعدازاینکه آنها این عقیده را مطرح کردند خانواده من پیشنهاد کردند که دو خانواده با کمک هم مسکن تهیه کنند چون باتوجه به وضعیت اقتصادی جامعه تهیه مسکن برای آنها به تنهایی ممکن است سالها طول بکشد یا حتی غیر ممکن باشد وما که شرایط خوبی داریم باید از فرزندانمان حمایت کنیم حتی خانواده ی من گفتندکه اگرشماهم شرایطش رونداریدماخودمان کم کم برای تهیه ی مسکن به آنهاکمک می کنبم چون من درفضای فرهنگی بزرگ شدم که خانواده ها واطرافیان باکمک هم به زوج های جوان چه دختروچه پسر کمک می کنندتاقبل ازعروسی صاحب خانه شونداماخانواده ی همسرم باشنیدن این حرف نه تنهاتشکرنکروندحتی فکرکردن مامی خواهیم بااین کارپسرشان راسمت خودبکشیم وگفتندشماپرتوقع هستیددرحالی که من فقط یک زندگی معمولی وشاید خیلی پایینتر از سطح زندگی اطرافیانم از آنها انتظار داشتم بعد گذشت چند روز خانواده همسرم فقط از روی مقابله به مثل حرفشان را عوض کردند و به من گفتند که تهیه مسکن وظیفه ماست و اصلا شان و موقعیت ما اجازه نمیده که بذاریم خانواده شما این کار رو انجام بدن شما هرچه بخواهید ما برای شما فراهپ میکنیم من و همسرم هم از آنها خواستیم که برای ما خانه بخرند وآنها هم قبول کردند امایک هفته نگذشت که به من وهمسرم گفتندماپول خریدمسکن رانداریم وبرای شمارهن می کنیم واین درحالی است که درهمان زمان برای کارهای دیگرخودشان که بعضی هاخبلی کم اهمیت ترازنیازمابودآن هم به بهانه ی ازدست نرفتن دوپسردیگرشان پول خرج می کردنددوباره بعدیک ماه گفتندمادرکارمان نیازبه پول زیادی داریم وبرای شمارهن واجاره وبه احتمال زیادفقط اجاره می کنیم الآن که همسرم برای اطلاع از قیمت رهن واجاره خودش به دو سه بنگاه املاک سر زد و بعد قیمتها رو با خانوادش مطرح کرد آنها به شدت عصبانی شدند و به همسرم گفتند که چرا بدون ما رفتی بنگاه و حتما باید ما که بزرگتر تو هستیم حضور داشتیم شما با این کارهاتون به ما بی احترامی میکنید وخواستندهرجاکه اونهاانتخاب می کنندماهمان جابرویم وگفتتددرصورتی که مارودرتصمیم گیری خودتون شریک نکنیدهیچ پولی به شمانمی دهبم البته حتی باپذیرفتن این شرایط هم مقدارپولی که برای خانه ی مادرنظرگرفتندمبلغش بسبارکم بودالان همسرم تصمیم گرفته که باپولی که پس اندازکرده یه خونه رهن کنه واجاره روهم خود ش بده(البته خانواده همسرم قبلاگفته بودند که اجاره روخودشون میدن) تادیگه زیرمنت خانوادش نباشه که البته این پول هم دست پدرشه وداره بااون کارمی کنه وسودش روبه همسرم میده واگرهمسرم این پول روازپدرش بگیره هم درآمدش کم میشه وهم این احتمال وجودداره که خانوادش ازسرلجبازی وبرای اینکه حرف خودشون روبه کرسی بنشونن کارشوهرم راازش بگیرندلطفامن وهمسرم روراهنمایی کنیدکه چطورجلوی دخالت اونهاروبگیریم درضمن خانواده همسرمن اصلامنطقی نیستندوصحبت کردن بااونهافایده ای نداره چون فقط حرف خودشون رودرست می دونن

ببخشید کسانی که دوره هایی مثل هنر زن بودن یا زنان باهوش رو تهیه کنن استفاده از کلوپ براشون رایگانه یا خیر؟

سلام خانوم نصری من بارها مشکلاتم رو دراینجا مطرح کردم ازخیانت گرفته تا چیزای دیگه بالاخره متوجه شدم‌که شوهرم به من علاقه ای نداره?دوسم نداره؛ولی بااینحال من رو تو زندگیش نگهداشته نمیدونم بخاطر مادرش یاحفظ آبروش؛ولی من خیلی دارم‌داغون‌میشم ازبی اهمیتاش نسبت بهم بی توجهیاش؛ازلحاظ جنسی ام که رفته رفته خیلی کم شده نمیدونم چیکارکنم بچه ی 2ساله دارم 3ساله ازدواج کردیم

با سلام و احترام
من اولین دی وی دی هنر زن بودن و دو دفعه با دقت نگاه کردم . کتاب هم خوندن و تکلیف هامو انجام دادم نتیجه برای من خیلی عجیب بود من کاملا زن آمازون هستم و خیلی دوس دارم به زن معشوق نزدیک بشم اما هنوز کامل باد نیستم تا ان شاالله بقبه دی وی دی ها رو ببینم ، این که یاد گرفتم قبل از حرف زدن مکث کنم و استراتژی داشتم باشم ، از مقابله به مثل دست بکشم و خودمو جای طرفم تصور کنم ، و این ک من دارای خشم انفعالی بودم و خودم نمیدونستم ک الان دارم رو این مسله کار میکنم . ارتباط کلامی و مستقیم صحبت کردنم هم به جای ابهام گویی خیلی بهتر شده . حالا مشتاقانه میخام دی وی دی دوم و ببینم . و از خانوم پریسا خیلی ممنونم بخاطر صراحت کلامی که دارند و دقیق مشکل و بیان میکنند.

یه سوال دیگه داشتم اینه که خانوم نصری توسیدی هااشاره کردن‌که همش دنبال چک کردن گوشی شوهر نباشید یعنی اینکه بزاریم راحت خیانت بکنه؟؟من همیشه چک میکنم که اگه احیانا تو اوایل رابطه ای باشه کنترلش کنم چون شوهرم و میشناسم باهمه ی محبتهای من و زحمتام بازهم بهم خیانت میکنه

توروخدا به این سوالم جواب بدیدمن همه جوره به شوهرم محبت میکنم شوهرمم خدایی بد نیست ولی نمیدونم چرا هدایت نمیشه و گاهی اوقات یجورایی بهم خیانت میکنه،اینکه تاچه حدی خیانت میکنه رو نمیدونم ولی هرازگاهی باخانومای بیمارستانی که‌کارمیکنه چت میکنه دیدم‌که اونهاام براش عکس خودشون رو میفرستن حتی دیدم‌که شوهرم بامن چتهای عاشقانه میکنه و بعدمیبینم بااون خانوم هم چت کرده احساس میکنم ابراز علاقه هاش به من واسه اینه که من بهش شک نکنم ازطرفی نمیخاد مارو ازدست بده ولی خب یسری خانومهای نادان اینجوری باروح وروان آدم بازی میکنن،نمیدونم به شوهرم چجوری بگم که اینکارات آزارم میده،بخدا من هروز محبتم نسبت به قبل بیشتر میشه همه جوره؛شاید چون موقعیت شغلی و مالیه خوبی دارن شوهرم جلبشون میشه فقط نمیدونم چیکارکنم باهاش درمیون بزارم یانه؛آخه قبلا هم بهم خیانت کرده بودو من نتوتستم تحمل کنم و رو کردم وموضوع حل شدو من بخشیدمش؛داخل پرانتز عرض کنم شوهرم شبکاره تکنسین داروخانه ی بیمارستان نفت هست

سلام،من یه مشکلی که دارم‌اینه که هرچی به شوهرم میگم من دوس دارم‌باهم بریم خونه مادرم و باهم برگردیم مثل خواهرم‌‌که دوهفته یبار باشوهرش شام میرن خونه مادرمینا وآخره شب شادو خرم برمیگردن،ولی شوهره من براش مهم نیست اینچیزا،شده من یه هفته ام موندم خونه مادرم وبعد میاد دنبالمون اونم من باید بگم که بیایم خونه اونم‌میگه هرجورراحتی بعدشم به صرف شام میادو میریم خونمون بعد که میگم زشته ارزشم میاد پایین هرکی یه چیز میگه بهم،اونم‌برمیگرده میگه پدرمادری که به بچشون بگن چرا زیاد میای پدرمادرنیستن واقعا نمیدونم چی بگم قانع بشه

دوباره سلام .
خانم نصری عزیز من تابستون پکیج و خریدم منتها وقت یاشاید نیاز نمیدونستم همشو ببینم.تا چند روزه پیش.دراصل بخوام روراست باشم وبدون تعارف بگم بیشتر صداو آرامش چهره ی شما حال منو خوب میکنه.که خواستار این پکیج شدم.
پکیج نامزدی هدفمند و تموم کردم.شخصیت خودم تا حدود 80 درصد باگفته های شما هماهنگه. طبیعتا من هم ادم کاملی نیستم و نخواهم بود.ولی درصدد بهتر شدن هستم.
اما تو رابطه ی خودم بخش 8 به بعد خیلی خوب راهنمایی میکنه.
من فکر میکنم اکثر ما تو این مورد که هی به طرف مقابل فرصت میدیم برای پا پیش گذاشتن برای ازدواج دچار اشتباهیم.الان من هم تو همین دوره هستم.مرد انتخابیم علارقم اینکه فوق العاده ادم خوبی هست ولی هر بار ازمن فرصت میخواد.تصمیم گرفتم این بار که حضوری دیدمش راجع به این قضیه صحبت کنم.وبدونم اگه تصمیم داره زندگیمونو باهم شریک بشیم اقدام کنه.اگر هم نه بدون تعارف مشخص کنه تکلیف زندگی هردومون رو .
امیدوارم هرچیزی صلاح هست همون بشه.هرچند با نظرات ما متفاوت باشه.
واقعا ازتون ممنونم.توی دلم یه دنیا حرف هست که بهتون بگم اماجمله ایی که بتونم حسمو بگم نیست.

سلام استاد خیلی ممنونم از مطالبتون.پکیج زنان باهوش برای من خیلی کاربردی بود وکاش زودتر میگرفتم.من همه ی مطالب رو گوش کردم اما هنوز یه مشکلم حل نشده.همسرم رفیق باز هست البته سالم ودوستانشم بیشترشون نه همشون ادم های درستی هستن .اما خیلی دوس داره هر روز روزی دو ساعت با دوستاش تنهایی وقت بگذرونه واینکه هر سال یک مسافرت مجردی باهاشون بره.من خیلی سعی کردم که اخلاقم خوب باشه که اون دوس داشته باشه کمتر بره وبیاد اما بی فایدس.اینم بگم اگه به سوهرم بگم حق نداره بره با دوستاش،گوش میکنه ونمیره اما قهر میکنه با من،بر همین مجبورم بزارم بره.به نظرتون تا چه حد بهش این اجازه رو بدم که رفت وامد کنه با دوستاش که بعد ها بد عادت نشه!!واستانداردش برای اقایون چقدره ؟

سلام میخاستم بگم باشوهره بددهن چکارکنم،وقتی دعوامون میشه راحت بهم توهین میکنه من هم اصلا فحش و نمیتونم تحمل کنم و سریع قهرمیکنم و میرم،میدونم قهرکاره درستی نیست ولی کاری جزاین نمیتونم بکنم

سلام
من جلسه دوم رو هم گذروندم
و برای من ارزش زن بودن در اسلام روشن شد و اطلاعات خوبی دریافت کردم
ممنون از شما

سلام عزیزم من یه مشکل دارم و نمیدونم چطوری به شوهرم بگم
اینکه شوهرم در ماه شاید فقط یکبار باهام رابطه برقرار میکنه و سکس داریم و این منو اذیت میکنه و نمیدونم باید چطوری بهش بگم

سلام خسته نباشیدمن 26سالمه وشوهرم 28سالشه همدیگه روخیلی دوس داریم 3ساله ازدواج کردیم وبدترین دعواهاروباهم داشتیم وازهیچ لحاظی جزرفیق بازبودن شوهرم مشکلی نداریم هرچیم باهاش حرف میزنم قانع نمیشه که ارتباطشوحتی کم کنه پکیجای زنان باهوش وسلطان زندگی من روهم تهیه کردم واقعاهم نمیتونم بارفیقاش کناربیام چون هم مجردن هم منفی هم ناسالم وکلا روزندگی ماسایه انداختن توروخدادراین موردکمکم کنیدمشاوره هم نمیادمیگه بروخودتودرست کن که بارفیقام مشکل نداشت6 باشی واین حرفا..بعضی وقتاحتی کل روزیاتادیروقت پیش رفیقاشه واززنگ زدن وجواب دادن گوشی بدش میادوقتی پیش رفیقاشه

سلام استاد عزیزم.ممنون از وقتی که برای پاسخ گویی به سوالات ما میذارین❤️من وشوهرم باهم رابطه خوبی داشتیم همسرم هم شوهر خوبیه هم فرزند خوبی برا مادرش هست.مادر ایشون به من تا الان بی احترامی نکردن اما اون ارزشی که حس میکنم نیاز هست راستش برام قایل نیستن وبا اینکه دوس دارم ارتباطم باهاشون نزدیک تر بشه اما مادرشون به من زنگ نمیزنن وکاری به من ندارن اما در عوض جلو همسرم خیلی وانمود میکنن که منو دوس دارن ولی من کاملا این رو حس میکنم.برعکس خانواده من همسرم رو خیلی دوس دارن وبراش ارزش زیادی قایل هستن حتی در نبود من(این تست کردم ومطمینم)وقتی سرکارش هست بهش زنگ میزنن چون واقعا دوسش دارم.چیزی که منو ازار میده این قضیه هست که همسر من میگن چون من کوچیکتر هستم ومادرشون بزرگتر ،این منم که باید بهشون زنگ بزنم واین منم که اگه کدورتی پیش بیاد قدم پیش بزارم وومیگن وظیفه عروسه که هوای خانواده شوهرشو داشته .من میترسم اگه با شوهرم در مورد خانوادش مخالفت کنم اونم تلافی رو سر رابطه اش باخانواده من در بیاره با اینکه من از خانوادم مطمین هستم.(دقیقا همین کارو برادر بزرگش باخانواده زنش کرده وقطع رابطه هستن وبیشترش به خاطر مادرشون هست)نمیدونم چیکار کنم؟؟اگه همیشه به حرفش گوش کنم حس بی ارزشی میکنم که فقط باید من به مادرشون توجه کنم که یه وخ ناراحت نشن?احساس میکنم شوهرم به جای اینکه پشت من باشه بیشتر پشت خانوادشه واین یکم اذیت میکنه.با شناختی که خودم وهمه از من دارن میگن که تو واقعا عروس خوبی هستی.